Wybór / wskazanie odpowiedniej płaszczyzny do obróbki to temat podstawowy, ale budzący dużo wątpliwości – tak w każdym razie wynika z moich obserwacji…

Przede wszystkim należy nadmienić, ze programujemy układ współrzędnych kartezjańskich (prostokątny). Do jego definicji odsyłam TUTAJ, nadmienię tylko, ze początek układu współrzędnych to punkt, w którym wszystkie współrzędne są równe zeru. Trzy pierwsze osie, które nam będą najbardziej potrzebne to X, Y i Z. Aby wyznaczyć współrzędne zadanego punktu, tworzymy rzuty prostokątne tego punktu na nasze osie.

Poprzez kody G mamy możliwość wybrania płaszczyzny.

G17 oznacza płaszczyznę XpYp

G18 oznacza płaszczyznę ZpXp

G19 oznacza płaszczyznę YpZp

Xp – os X lub os do niej prostopadła

Yp – os Y lub os do niej prostopadła

Zp – os Z lub os do niej prostopadła

Uwaga1: Po włączeniu zasilania maszyny, standardowo zostaje wybrany kod G18.

Uwaga2: Płaszczyzna pozostaje niezmieniona w bloku, w którym nie zaprogramowano G17, G18 lub G19, czyli zaprogramowana na początku programu płaszczyzna „działa” dopóki nie wywołamy innej.

Teraz najważniejsze – czyli kiedy stosujemy!

G18:

– najzwyklejsze operacje tokarskie jak: planowanie, toczenie wzdłużne, toczenie gwintu, toczenie kanałka itp.

– wiercenie osiowe, również narzędziami napędzanymi

G17 (płaszczyzna XY, Z jest osią wiercenia):

– standardowe frezowanie na frezarkach

– wiercenie od czoła (w osi Z) detalu napędzanymi narzędziami

– frezowanie od czoła detalu

– stałe cykle wiercenia G80-G89 (przy wyborze zwrócić uwagę, która oś to oś wiercenia)

G19 (płaszczyzna YZ, X jest osią wiercenia):

– wiercenie poprzeczne w detalu napędzanymi narzędziami

– frezowanie poprzeczne detalu (narzędzie skierowane prostopadle do osi Z)

– stałe cykle wiercenia G80-G89 (przy wyborze zwrócić uwagę, która oś to oś wiercenia)

O więcej szczegółów i informacji odsyłam  tradycyjnie do DTRki.